ملت آذربايجان در طول تاريخ هميشه خود را فداي اسلام کرده و هيچ وقت براي خود چيزي نخواسته است و ملي­گرايي در آذربايجان بجز چند برهه زماني کوتاه وجود نداشته است. چه بسا اگر آذربايجان در طول تاريخ به پيشرفت خود فکر ميکرد وضيعتي بهتر از اين داشت. اگر صفويان، اگر ستارخان و باقرخانها انرژي خود را در آذربايجان خرج ميکردند آذربايجان به اين فلاکت نمي افتاد. ولي آذربايجانيها هميشه به اسلام نظر داشتند. در حکومت صفويان است که کشور به اوج قدرت خود ميرسد و شيعه مذهب رسمي اعلام ميشود. در جنگ چالدران آذربايجانيها با هم نژاد خود مبارزه ميکنند. در مقابل حملات روسها شديداً مقاومت نشان ميدهند. ستارخان و باقرخانها مشروطيت و حکومت در زير سايه شرع را به حاکميت کشور يعني سلطنت تحميل ميکنند و در دوران دفاع مقدس شهداي زيادي به اسلام تقديم ميکنند.

آذربايجانيها از زماني که به اسلام گرويدند هميشه به اين دين اعتقاد داشته و از آن حمايت کرده­اند و از صدر اسلام در خدمت اين دين قرار گرفتند. در بين ياران امام حسين(ع) در مقابل لشگر يزيد دو نفر تورک حضور داشتند. در لشگر مختار که براي انتقام از قاتلان امام حسين تشکيل شده بود اکثريت مجاهدين را تورکها تشکيل داده بودند. قيام بابک بر عليه کساني بود که نه تنها به اسم اسلام به ساير ملتها ظلم ميکردند بلکه امام رضا را نيز به شهادت رساندند. رسميت مذهب شيعه در کشور توسط قره­قويونلوها و صفويان صورت گرفت. قيام شيخ محمد خياباني و ستارخان و باقرخان همه در راستاي اسلام و احياي آن صورت گرفت. در 29 بهمن 1356 در راستاي انقلاب اسلامي حرکتي عظيم در تبريز شروع ميشود و در پيروزي انقلاب نقش ايفا ميکند. اما نتايج اين همه صداقت براي آذربايجان چه بوده است؟ تحقير، تبعيض و استحاله نتيجه­اي که آذربايجان با آن روبرو ميشود که توسط رژيم منفور پهلوي بر آذربايجان اعمال ميشود. از نظر اقتصادي، فرهنگي، سياسي و... تحت شديدترين تبعيضها قرار ميگيرد. در آذربايجان، زبان تورکي که بعنوان زبان دوم اسلام بعد از عربي است تحريف و تحقير ميشود. هر روز هر شبکه تلويزيوني، اگر يک اهانت به ملت آذربايجان روا ندارد آرام نميگيرد. بيکاري در آذربايجان غوغا ميکند، مهاجرت به مناطق فارس­نشين کماکان صورت ميگيرد. تورکها در شهرهاي مهاجرپذير از جمله تهران به علت اهانتهاي ناروا آرامش روحي ندارند و هر لحظه منتظر اهانت جديدي هستند. اما اکنون ديگر ملتي که خود را وقف اسلام نموده بود به اسم اسلام در حال از بين رفتن است. اما آذربايجانيها مردمي سخت­کوش و فعال هستند و در طول تاريخ هميشه پيروز بوده­اند و هر مبارزه­اي که در مقابل ظلم و ستم داشته­اند موفق بوده­اند. اينبار آذربايجانيها با سرمشق قرار دادن امام حسين(ع) عدالت را ميخواهند و حرکتي براي حفظ خود شروع کرده­اند. حرکتي که علاوه بر حفظ آذربايجان از استحاله شدن، باعث تصفيه دين از ناخالصيها و بي­عدالتيها نيز خواهد شد و حرکتي است در مقابل نژادپرستي. اينبار ديگر آذربايجانيها به فکر آذربايجان مظلوم و رنجديده هستند. اما آيا بايد در مقابل اين حرکت مقدس ايستاد آنهم بنام اسلام و قرآن و توسط اشخاصي که خود را طرفدار دين و قرآن ميدانند. چطور طرفداران ديني که حق تعيين سرنوشت را براي ملت ميخواهد و آنها را در انتخاب آزاد ميگذارد ميخواهند داراييهاي ذاتي آذربايجان را از آن بگيرند.

و اما سخني با فرزندان مسلمان آذربايجان که بايد بدانند حرکت ملي آذربايجان مربوط به کل ملت است و حرکتي در راستاي اسلام و حق طلبي است و در حمايت و پاسداشت خون خيابانيها، ستارخانها، حميدها و مهدي­­­ها بپا خواسته است. و شما نيز بايد دراين مبارزه مقدس شرکت کرده و دست در دست همديگر در مقابل نژادپرستي که در مقابل دين نيز قد علم کرده بياستيم.

اؤزگه چيراغينا ياغ اولماق داها بس­دير

دوغما ائللريميز قارانليق­دادير

نظرات شما عزیزان:

فرزاد

ساعت10:55---30 ارديبهشت 1393

درسته اگه آذربایجان نبود به نظر من هم اکنون هیچ اثری از اسلام در ایران نبود .

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: